بي آبي در ايران بسيار جدي است، تنها با اظهارنگراني،هيچ مشكلي حل نميشود!
بي آبي شوخي بردار نيست ، تداوم بحران آب يعني آغاز خشونتي پايان ناپذير در بسياري از نقاط كشور.
بي آبي، داستان ناگواري دارد. آب يعني معناي زندگي و وقتي كه جريان نداشته باشد زندگي جريان ندارد .
قصه بي آبي دغدغه امروز و ديروز نيست سالهاست كه زمين ها بيشتر ترك ميخورند و مردم تشنه ، تشنه تر ميشوند اما بحران كم آبي در كدام استان ها بيشتر است ؟ طبق گزارش اطلس ريسك هاي آبي 21 استان ايران در گير بي آبي شديد هستند و از اين بين 7 استان تشنه يك قطره آب !!
پيامد هاي بي آبي قاتل مردم سيستان و بلوچستان
بيش از 3 هزار روستاي سيستان و بلوچستان از شبكه آب رساني محروم اند و تانكر ها تنها بي آبي حدود هزار روستا را رفع و ر و رجوع ميكنند؛ تنها ۱۹ درصد از جمعيت شهرستان چابهار از شبكه آب شرب سالم و لوله‌كشي برخوردارند كه اين سيستم نيز به شدت فرسوده و داراي قحطي هاي بسيار است.
روزگاري رودخانه «روتك» در حوالي سراوان جريان داشت ،آب داشت، نخلستان‌ها سيراب ميشد و زندگي مردمان بلوچ اين خطه غرق در بي آبي نبود. اين روزها زندگي اهالي سيستان و بلوچستان نيز مانند روتك و هامون، خشك شده است.
با اين حال اكثريت مردم چاره اي جز استفاده از آب آلوده هوتك ها ندارند هوتك گودالي است كه آب باران در آن جمع ميشود و گاهي تنها منبع تأمين آب در برخي روستاهاي سيستان وبلوچستان است . تابستان آب هوتك‌ها به حداقل مقدار خود ميرسد و تا مرز خشك شدن پيش ميرود. گذشته از اين ها در ساليان اخير بيش از 20 كودك در اين هوتك ها غرق يا خوراك گاندو هاي گرسنه اين منابع آبي شدند باقي مردم نيز كم و بيش قرباني اپيدمي هاي فراگير ناشي از اب هاي آلوده ميشوند. كسي نميبيند بي آبي چگونه كودكان تشنه را قرباني ميكند و ماهيها را در سكوت و آهسته ميميراند.
معين الدين سعيدي نماينده استان سيستان و بلوچستان در مجلس ، نماينده چابهار در جلسه‌اي كه وزير نيرو هم در آن حضور داشت، بطري آبي را آورده بود به رنگ «آبغوره»هاي خانگي و مي‌گفت كه مردم سيستان و بلوچستان از اين آب ميخورند. نماينده جوان خطاب به وزير مي‌گويد « از همين آب بدهيد كه رئيس‌جمهور و قاليباف و رئيسي هم بخورند.»
سعيدي، داستان دردناك‌تري را هم تعريف ميكند.« زني بيوه (دربلوچستان) جهت تامين آب فرزندانش مجبور به هم‌خوابي با يك مرد ميشود كه بعداً خودكشي ميكند.»
فكر مي‌كنيد مسئولين بعد از شنيدن اين داستان خواب‌شان برده؟
خوزستان و حسرت يك قطره آب آشاميدني
داستان بي آبي در استان خوزستان پيشينه طويلي دارد ، طرحهايي كه از سالها قبل علي رغم اخطارهاي دلسوزان محيط زيست و بدون برآورد مصرفي اجرا شد و بي آبي را به حالت هشدار رساند
پس از گذشت پانرده سال از بحران هاي مديريتي و طرحهاي توسعه ناپايدار كيفيت آب شرب در اكثر مناطق خوزستان وحشتناك است مردم غيزانيه هنوز تشنه هستند و معترض؛
هورالعظيم به واسطه مشكلات پالايشي نفت كاملا خشك شده و فجايع ناشي از سد سازي علي الخصوص سد گتوند از شهرستان گتوند تا ملاثاني را بي آب و نمكزار كرده است .
پروژه هاي در دست احداث نيز همچون تونل انتقال آب بهشت آباد و خرمشهر ابعاد فاجعه بي آبي را گسترده تر خواهد كرد.
آب مصرفي بسياري از شهرستان‌هاي استان خوزستان از رودخانه كارون تامين ميشود و سرازير شدن فاضلاب و آلودگي رودخانه باعث مبتلا شدن مردم استان به بيماري هاي گوارشي شده است همچنين طرحهاي انتقال آب كارون به كوير مركزي و كشورهاي مجاور نيز بحران كم آبي خوزستان را تشديد ميكند.
زنگ خطر بي آبي بيخ گوش هرمزگان و كرمان
وضعيت قرمزي كه حالا سالها بعد از جنگ تحميلي و اين بار توسط مسيولان خودي گريبان مردم و محيط زيست را گرفته است سالهاي گذشته وقتي به انتقال آب ميناب براي مصارف صنعتي به بندرعباس اعتراض ميشد دلواپسان محيط زيست متهم ميشدند و حالا در كنارمردم چارپايان و فضاي سبز اين استان ها هم تسليم بي آبي شده اند.
آبساز ها و آب شيرين كن هايي كه بيشتر جنبه نمادين دارند هم گره اي از بحران بي آبي اين مناطق كم نكرده است.
در كرمان نيز بيش از هزار روستا با بحران آب مواجه است. ۱۰۰ رشته قنات و چشمه در روستاهاي استان خشك شده است و سفره هاي آب زير زميني هم صرف كاشت پسته و ديگر مصارف كشاورزي غرقابي ميشوند.
خاك و زمين و گياهان از بي آبي و عطش خاكستر شده‌اند. جنوبكرمان از نفس افتاده است و همچنان كشاورزان دست از احداث چاه و تلف كردن آخرين جرعه هاي سفره هاي آب زيرزميني دست برنميدارند.
سايه بي آبي بر سر اين دو استان بيش از همه كودكان را تهديد ميكند ؛ كودكاني كه براي عدم ابتلا به بيماري هاي پوستي ناشي از كم آبي ناچار به تراشيدن موهاي سر خود هستند.
بي آبي زير چتر كشاورزي در فارس
سفره هاي آب زيرزميني در استان فارس به اندازه‌اي افت كرده كه عمق چاه هاي آب به ۴۵۰ متر رسيده است. در حال حاضر ۱۹ شهر بزرگ استان فارس در شرف بي آبي مطلق قرار دارند اما همچنان نه تنها كشاورزان از كاشت گندم و مركبات دست نميكشند بلكه عزم جزمي براي كشت برنج در شاليزارهاي غرق آب دارند زماني كه مسئولان با افتخار از رتبه اول توليد محصولات كشاورزي فارس در اوج بي آبي ميگفتند كسي آگاه نبود تا چند سال آينده چه فاجعه اي در انتظار مردم و اكوسيستم اين استان است. درياچه هاي بختگان و مهارلو كه روزگاري جزء منابع طبيعي و از سرمايه هاي تأمين نمك استان بودند اكنون بر اثر كم آبي شوره زارهايي بي رونق اند. پيشبيني هاي جهاني حاكي از امتداد خشكسالي منطقه حداقل تا 30 سال آينده را دارد شرايطي كه مردم را نا خودآگاه وادار به مهاجرت و كوچ به مناطقي با بحران بي آبي كمتر ميكند . انتظار ميرود دست اندركاران به جز توصيه هاي گاهگاهي به صرفه جويي درمصارف شخصي، فكري اساسي براي مهار كشت هاي غير اصولي و احداث سد هاي مشكل آفرين در حوضه هاي آبگير درياچه ها بكنند.
اما بحران بي آبي تنها به اين استانها خلاصه نميشود زاينده رود اصفهان همچنان آب ندارد و كانال كشي هاي غيراصولي هم تنها مسكّني موقتي بود ، بزرگترين درياچه آب شور كشور همچنان در بخش هاي زيادي بي آب است و فلامينگو هاي درياچه اروميه بيش از هر زمان ديگري در معرض انقراض هستند.
راهكارهاي مهار بي آبي هم ساده لوحانه به نظر ميرسد ؛ انتقال آب از درياي خزر به فلات مركزي نه تنها نتيجه بخش نيست بلكه باعث نابودي جنگل هاي شمالي و جنگل هاي هيركاني ميشود خشكسالي خراسان و نبود آب شرب در و يزد و چهارمحال بختياري شوخي نيست.همه شرايط نشان ميدهد بي آبي مهمان ناخوانده سال هاي آتي مردم ايران نيز خواهد بود.
كشاورزان كمر خم كرده اند در پاي كشتزاري كه ضامن نانش بود و با ظهور بي آبي اينك جز مشتي خاك ترك خورده نصيبي ندارد.
مردم تشنه و گرمازده و كشتكاران گرسنه را با وعده و سركوب نمي توان ساكت كرد،دغدغه آب جامعه را انبار باروتي كرده كه بي آبي هاي پيش رو بر آن كبريت خواهد كشيد.